Bak oğlum " eğer akşam yemeğini bizimle yer ve bitirisen gülen surat stickeri senin ve istediğin bir yere yapıştırabilirisin.Bence hepsini aynı yere yapıştır ki ne kadar çok gülen surat kazandığını görelim
"yemeğimi bitirisem miiii?"
yemeğini bitirip elini ağzını yıkayıp dişlerini de fırçalarsan olur tadından yenmezz:)
"tamam anneciiim"
Bu dialog normalde Kuzey'den beklenen tarzda amaa o ne yaptı sticker aldığımı duyunca çantamı karıştırmaya başladı ve onu rafa kaldırdığımı görünce tırmanmaya çalıştı, alamayacağını anlayınca kendini yerlere attı, ağladı, zırladı, tepindi, vurdu, ver onları bana diye yırttı kendini
Kreş başladığından beri mi böyle yaşından dolayı mı bilemiyorum.. ama stickerlı dönem başladı ve evet eğitim şart
Bundan böyle Kuzey yemeğini yediğinde gülen surat stickeri kazanacak ve onları biriktirdiğinde 10 gülen surat için bir oyuncak alma hakkı olacak.
Akşamları kendi başına uyuduğunda ise sabah kalktığı gibi ona yıldızlı stickeri vereceğiz ve 10 yıldızlı stickera bir park,sinema vs gezinti hakkı elde edecek..
dün bu anlaşmayı tabiki babasının desteğiyle ok ledi.Zırlamasının ardından küçük bir toplantı yaptılar ve ağlamaklı sesle yanıma gelen biricik oğlum annecim ağladığım için özür dilerim tamam yemeklerimi y,em ve kend baıma uyuycam ama babam benim yanımda olsun uyrken dedi. Anlaştık dedim sarıldık. işte gerçek kuzey işte benim oğlum dedim..
"bir şartla baba senin yanında olmalı o da senin yanında yatmamak koşulu ile yani başka bir koltuktaa, yatakta , sandalyede olabilir ama yanında uyumayacak , anlaştık mı?" ve ANLAŞTIK
ama aynı odada kendi başına uyuan Melis için kaos başladı. Abisini uyutmadığı gerekçesiyle odadan annesinin kucağına terfi ettii ve tabiki uyumadı, "anne çüüt" diye yalvardı ama evde süt kalmadığından onun bu talebini yerine getiremedim kaldı kı iki kase yoğurt yemiş olması dolayısıyla zaten vermeye niyetim yoktu. Çok ağladı huzursuz oldu ve bir süre sonra sinirlerim zıplamaya başladığı için onu yatagına yatırmak için odaya girdim. Aman Allahım ne göreyim biz bunca çileyi bir hiç için çekmekteymişiz. Baba ve kuzey sarılmış uyuyorlar yanyana...Hemen onları eski sisteme yatak odasına kovusturdum ve kzıımı yatagına yatırdım.
Bir uyku eğitimi hikayesinin ilk başarısız günüydü Kuzeyimiz için. Ama melisiniz de artık abisine özeniyor bizimle sırnasarak uyumak istiyor, yalnız uyumaktan pek memnun olmasa da aslında başka türlü de uyumayı başaramıyor. O benim ayrı bir konu başlığım :)
Sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder