Dün pazardan babasının getirdiği poşetlere koştu. ilk ilgisini çeken biberlerdi tabi ki;u<zun ve sivri ve yumuşak, amanda çat çat kırılıyor tam zararlık iş...başına oturdu ve çalkışmaya başladı..biberler tek tek gidiyor. o sırada diğer sebzeleri kaldıran ben aman bana bulaşmasın edası ile göz yumuyorum olanlara ama bir biber kokusu geliyor ki sormayın..Acı mı acı.hemen aldım elinden oğlum acı bunlar gözlerin yanacak diye leine bulaşan acıyı hesap etmeden...bir dk geçmedi ki bir feryat bir çığlık bir anneeeee li yakarışa karışmış iki yumruğu ağzında koşturuyor oğlan.. neye uğradığını şaırmış, nerden geldiğini anlamamaış bir tokat gibi tadmış biberlerin acısını
ne yapacağımı bilemedim. Ellerini tuttum olmadı, yüzünü yıkadım olmadı bu esnada güreşiyorum tabi ki resmen yıpranan bedeni ile.zar zor ellerini sabunladım öncesinde parmağını yalayıp neyle karşı karşıya olduğuma baktığımda aldığım tad 10 dk beni bile yaktı..
su içirilmez ama akla ilk su gelir ya ben de su vermeye çalıştım ağzını kilitledi almadı Yandı da yandı kuzum...
Bir süre sonra herşey süt limana döndü ne var ki ağzı dudakları kızarıp kabardı. ELimden bişi gelmemesi ne acı aslında.. ekmek versen yemez süt versen içmez daha 20 aylık küçück bir beden seni nasıl dinlesin...
belki bir çaresi varsdır bu kadar küçük çocuğu yediği acı sonrası sakinleştirmenin ama ben bilmiyorum-muşum..
