Sadece 2 yaşındaydın , kardeşin doğmuş ve sen bakıcını ona kaptırmıştın. Üzgünüm seni sevkatli kollarında büyütecek büyükannelerin hep uzaktaydı.
Onların ayrı hayatları vardı ve bir yıl sonra dedi kaybedecektik ve henüz öğrenecektik o korkunç hastalığın nüksettiğini.
Sadece 2 yaşındaydın, ayakkabılarını çıkarıp yanyana koyup tek elinle onları minik ayakkabılar için hazırlanmış raflara kaldırdığında. montunu kendin çıkarıp verdiğinde mesela kreş öğretmenlerinin hayret dolu bakışlarını görmeliydin : Küçük Adam
Arzu abla Arzum kreş de bizim için çok uygun koşullarda kontenjan açmıştı.Seni bebekliğinden beri tanıdığı için en çok ona güvenmiştik, oysa sadece 2 yaşındaydın.Salı pazarındaki evimzin önünden kreş servisi ile alındığında, kucağımdan koparılıp o soğuk koltuklara oturtulduğunda , paranoyakça her eşyanın sana zarar vereceği teorileri beynimde uçusurken nasıl düşünmem beklenebilir ?
Üzgündüm, ağlıyordum, sne de ağlıyordun ilk günler çünkü. Daha sonra uçarak gitmeye başladın, servisi gördüğünde zıplıyordun,Sokakta seni bu halde görenler o maşallah ne kadar mutlu görünüyor, çocuklar genelde zorla giderler derlerdi.
Sonra fotograflarına bakardım , kamerayo açar seni tüm gün kreşte izlerdim. O günler kardeşinin doğumu dolayısıyla doğum izninde olduğumdan seni kolayca kreşe adapte edebilömiştik ve tabi Arzu abla sayesinde de.
Neler oldu neler geçti hepsi ayrı konu ve sen 4 yaşına gelmek üzeresin...
Geçtiğimiz 2 ay seni kereşe göndermedik.Yaz dönemi kimse kalmıyor, çocuklar eğitimden çok bakım görüyor, hem hava sıcak hem sen de biraz dinlen..Bizim de tatilimiz çok Vijdan annen oğlunu evlendirecek bizde izin alacağız bu nedenle ve bayram tatilleri de cabası. Sağolsun Vijdan annen bakarım oğluma ben dedi. Zor bir dönemdi onun için hem düğün hem siz biraz yorduk Vijdan anneni ama evde çok mutluydun..
Ve bugün 2 Eylül
Normalde dün Arzum kreşe başlayacaktın. Ama benim çalıştığım firma iş kanunları dolayısıyla çalışanların ücretsiz faydalanabileceği kreşler ile anlaşınca biz de seni bu kreşe gönderebileceğimizi düşündük.
Bugün babanla görüşmeye gideceğiz. Görünce hatırlayacaksın. Daha önce beraber bir kez gitmiştik.Kocaman yapay çimli bahçesi vardı.
Arka kısımda kalan nylonla kapatılmış merdivenler ve kapalı yüzme havuzu dışında olumsuz bir yanını göremedim.
Arzum kreş sıcak ortamı ile ev gibiydi ve burası biraz daha büyük olduğundan anaokulu gibi daha az sıcak geldi banaSen gözünü Arzum kreşte açtın ve seni tüm gün izleyebiliyorduk. Burada o şansımız olmayacak
Alışman için seninle her gün gelemeyeceğim
Üstelik kimseyi tanımıyorsun
Hakan da gelecek mi anne diye sorduğunda yüreğim acıdı..
Çok duygusal bakıyorum biliyorum, biliyorum ben ne kadar rahat olursam sana o kaadr faydam olacak. bİliyorum sen başarırsın ama ben 4 yaşındaki bedenine herşeye açık beynine sağlıklı bi yön vermek istiyorum."Sana bebekken sünnet yaptırmadığıma da hala pişmanım mesela"
MEsela bebekken yüzme öğretilmiş olsaydın o havuz benim korkulu rüyam olamayacaktı
Biliyorum bizler hangi kötü şartlarda büyüdük ama ben bu büyümüş halimden memnun değilim ki
Allahu Teala'ya; seni bana , bize bağışlayan rabbime şükürler olsun Elimden ne geliyorsa sizin için bana onu yapabilme ami ve gücü versin
Kardeşin mi o koskoca ayrı bir hikaye: O karamela :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder