büyürmüş gibi..

"Hatırlıyorum daha bir yaşındaydı, acaba çocuklar ne zaman araba sesi çıkartıp veya uçak sesiyle uçarmış gibi yapmaya başlıyorlar diye düşünmüştüm. Çünkü o benim gözümde yalnız oynamaya başlangıç göstergesiydi.

Şimdi düşünüyorum da hangi ara başladı hiç hatırlamıyorum. Sanki hep öyle oynuyormuş gibi geliyor." diye yazmış  bu blogger.

henüz yazılarını okuma fırsatı bulamadım ama bu cümle beni bu sayfaya attı işte. Kaçırmak istemedim kuzeyin araba sesi yaparak oyun kurmalarının başladığı geçen ay belki geçen hafta çok uzak değildi, bir gün unutabilecektim. şimdi bile günü aklımda değil ama çok yeni bizim için..

Kuzey'in kreş günleri tahminimizden de iyi gidiyor. Beklenen enfeksiyonlar da hemen yol buldu tabi palamın bedennde. son günlerde ayakta atlatmaya çabaladığı soğuk algınlıkları sık sık ortaya çıkıyor , o gün kreşe göndermiyorum ertesi gün gidebillecek kdar iyi olabiliyor.burnu akıyor ya da öksüsüryor, 37 lerde seyreden bir ateşle geziyor hasta olduğunda bedeni savaşıyor diye düşürmüyoruz. Cuma günleri oyuncak günüydü ve her cuma hastaydı benim prensim.hiç oyuncak gününe katılamadı oyuncağını paylaşamadı..

2-3 ay önce ona oyalanması ve artık mutfaktan alıp kaçırmaması için plastik fincan takımı almıştım. çok basıt bir takım çaydanlık ve 2 ad. fincan ve altlığından olşuyordu. ne var ki fincanlar dışındakiler kayıp ve veya kırılmış olduklarından atıldı ama o fincanlar hep çay içiyormuş gibi yapıldı, oyuncak yığınının içindeki yerini özemle korudular:)

şimdilerde bir de bebekmiş gibi yapmalar var. Melis 3 ayını doldudu ve 4. ayına girdi doğal olarak bir takım hareketleri barizleşti. Gülümsüyor kahkaha atıyor sohbet ediyor ve yüzüstü durabiliyor. artık dönmeye de başladı ve ellerini uzatmaya çabalıyor sob günlerde. Bunun farkında olan kuzey ise onun başardığı ve bizden hayret alan bu bebeksi hareketleri taklit etmeye başladı. onunla beraber yüzüstü yatmalar aynı anda alt değiştirmeler...hatta geçen gün melisi emzirirken kuzey de diğer göğsüme uzattı dudaklarını hayli isteksiz olduğundan kısa kesti ama :D

kendi kıyafetlerini kendi giyip kendi çıkarıyor,hiçbir mudaheleyi kabul etmiyor. bu biraz bizim sabrımızı zorluyor olsa da musade ediyoruz sonuna kadar. servis zamanı soyunmaya başlamadığı müddetçe tabi.

henüz çişini söylemiyor ama kaka sokağa bakan büyük camın önünde aslında koltuk arkası olan o yerde yapılıyor artık ve uzun zamandır.Kreşte tuvalet kullanan sınıf arkadaşları var, onlardan zamanla göre göre heveslenecek diye umut ediyorum.

dş fırçalamayı biliyor ama düzenli yapmadığımız için o da kopuk bu mevzudan.

son günlerde konuşması şekillenmeye başladı artık anlamsız sesler arasından sözcüler dolanıveriyor bir an "konuşuyor mu lan" diye yan yan baktığım olmuştur. Yeni kelime " beniiimm"!! esyalarını kucaklayıp sahiplenmeyi öğrenmiş kreşte. 

sonunda olacak olan oluyordu ya..allaha şükür ve hamd olsun.