Çok güzel uyandık yeni güne.. Babacığımızı 7 de ugurlarken sabah sütümüzü emiyorduk. Sonra 8 de sonra 9 da...
Noldu şimdi gün ışıdı kuş uykuların mı basladı oğlum?
oysa ne güzel en az 2 şer saat uyurdun sen. yatağında yatardın üstelik???
Söyle bir düşünelim. Ne zamandan beridir uyku düzenin yok? Bilemiyorum herşey her gün farklı gibi, belki bir nedeni yoktur...Yatagımızın yanında uyuman için sallanır ufak beşiği aldık senin için, yanımızda uyu diye gündüzleri salona taşıdık beşiği (hiç mi hiç istememe rağmen). Sonra nerede uyuduğun nasıl uyuduğun birbirine girdi tabi dimi. Seni uyutup beşiğine koyduğumuzda biraz sesin çıksa salladık. Ağladığında kucağımıza aldık... Yani artık herkesin ortasında uyuyorsun...(!)
Peki neden beşikte sandığım çocuk şimdi kucakta ya da şimdi uyuttum neden şimdi ağlamadan etrafı seyrediyor durumdasın ya da neden birdenbire avazın çıktığı kadar bağırarak uyanıyorsun,Tv sesi çok mu açık?Gün ışığı yüzüne çok mu vuruyor, sen daha 20 günlük değil misin, miniciksin uyumalısın yavrum, bebeksin sen, ne işin var salonda, uyuduğun halde beşiği neden sallıyoruz ki, bu kadın programları uyurken ki gelişimini ne güzel etkiliyor olmalı, ya cinayet analizleri...ooofff :))) birbirinden bağımsız onlarca endişeli anne cümlesi yazabilirim peşpeşe...
Ve dış sesler: çocuğun yalnız uyumasın tabi burda uyusun, gece uyandı mı, gece ağladı mı, gece kaka yaptı mı, yatağınızda yattı mı? çocuğun gazı var, uykusunda korkutuyorlar, bu cocuğu görmeye gelenlerden biri kesin regl idi o yüzden huysuz yüzünde lekeler oldu, beşiğin üzerini kalın battaniye ile ört ışık girmesin, altını aldın mı, emdi mi, acıktı mı ki, az mı emiyor, sütün az mı, ona yetmiyor olabilir,midesi her gün büyüyyor onun daha çok ye sütün olsun daha çok emzir, 20 günlük ama baksana hareketlere, tepkilere(ama maşallah diyin) masallah tabi...son bomba "odasına süpürge koyun, yastığın altına bıçak koyun..."
Her kes kendi çapında düşünüyor, Yaşadıklarını aktarıyor ve yaşadıkça öğreniyoruz. en tahammülsüzü, lohusa kişi tabiki. Baba en az gören ve en sabırlı kişi.. Ve alıngan:) Sevgilim benim. O da kendince şöyle mi yapsak böyle mi yapsak diyor, gerçi annesinden duyduğunu kendi önerisiymiş gibi bana yedirmeye çalışmaları da gözümden kaçmıyor değil. Bazen, ona göre ise çoğu zaman, ona 'sen ne bilirsin ki' dercesine tepki veriyor musum, ben de farkediyorum evet, aslında aklımdan onu da dahil edip yaşamasını sağlamak geçiyor ama o gereksiz yönlendirmelerden biriyle karşıma gelince kimseye yapamadığımı ona yapıyorum sanırım, tepki veriyorum, ve onun bilinçsizliğini kullanıp onu aşağılıyorum. Sen nerden bileceksin!!!!
Oysa tüm kararların sadece bize kalmasını ve onunla öğreniyor olmayı nasıl da istiyorum.
Korkuyorum diyor, oğlumu kucağıma alıp sevmeye, ağladığında benim yüzümden yanlş bişey yaptığım için ağlıyor sanıyorum diyor..diyorum ki; Her gün büyüyor Kuzey, merak etme bu gün korkabilirisn ama haftaya bir bakmışsın problem kalmamış...Üzülme.bi de gece horlamasan.... horlamıyorum ben diyor:)))
Konuyu daldan dala erteleyerek geldim yazının sonuna... En çok annenin nazarı değer deyip durdular, öyle ki korktum yavrumu saatlerce seyretmeye, doyamıycam, nazarım değecek diye... bugünse ben dedesiyle babannesinin elinde oynasan yavrumun nasıl sevildiğini imrenerek izlerken farkettim ki en çok annenin nazarı değmeyebilirmiş. Havada uçusan o sözleri ben aklımdan geçse korkuyorum, çok sevdiler çok övdüler ama farketmediler içtenliklerinin zarar verici yönünü. Odaya girip yanlarına gittim maşallah di mi...maşallah..dedim....ya evet evet maşallah..ama iş işten geçmiş demek ki..İşte o saatten beridir verimli bir uykusu olmadı yavrumun. Neden sonra dualar okundu ve Kuzey kesinlikle salonda uyutulmadı (sayemde-azıcık inat ve elimde değil moralim de bozuk olunca kimse karşı çıkmadı).. Sonuç olarak onu emziren ve uyutan ben olduğuma göre aksi de düşünülemez. Ben nazara inanır ve etkisinden korkarım. Bebeğime bu yüzden bir zarar gelmesine de asla izin vermem. Allah korusun oğluşumuzu!
Karar. Bu beşik salona götürülmeyecek, zor durumda kalınmadıkça... Kuzey artık kendi beşiğinde uyuyacak, yanında biri olcaksa bu ben olurum gece gündüz o odada yaşamaktan bu yüzden gocunmam.
Yatır kaldır yöntemi ile kırkımızdan sonra o odada tek başına deliksizce uyuyabilen bir bebeğim olacağına inanıyorum. Keşke biraz da desteğim olsa arkamda...
Ah biz gençler ! olmasak..
Ve Kuzey oğlan, büyümekte acele etme derim hayat yeterince çekilmez büyükler için ama baban seni çok özlüyor, büyümeni sadece bu nedenle sabırsızlıkla bekliyor olcaz.
Allah hepimizi korusun, birbirimize bağışlasın, en çokda seni korusun Rabbim ,Kuzeyim!
Noldu şimdi gün ışıdı kuş uykuların mı basladı oğlum?
oysa ne güzel en az 2 şer saat uyurdun sen. yatağında yatardın üstelik???
Söyle bir düşünelim. Ne zamandan beridir uyku düzenin yok? Bilemiyorum herşey her gün farklı gibi, belki bir nedeni yoktur...Yatagımızın yanında uyuman için sallanır ufak beşiği aldık senin için, yanımızda uyu diye gündüzleri salona taşıdık beşiği (hiç mi hiç istememe rağmen). Sonra nerede uyuduğun nasıl uyuduğun birbirine girdi tabi dimi. Seni uyutup beşiğine koyduğumuzda biraz sesin çıksa salladık. Ağladığında kucağımıza aldık... Yani artık herkesin ortasında uyuyorsun...(!)
Peki neden beşikte sandığım çocuk şimdi kucakta ya da şimdi uyuttum neden şimdi ağlamadan etrafı seyrediyor durumdasın ya da neden birdenbire avazın çıktığı kadar bağırarak uyanıyorsun,Tv sesi çok mu açık?Gün ışığı yüzüne çok mu vuruyor, sen daha 20 günlük değil misin, miniciksin uyumalısın yavrum, bebeksin sen, ne işin var salonda, uyuduğun halde beşiği neden sallıyoruz ki, bu kadın programları uyurken ki gelişimini ne güzel etkiliyor olmalı, ya cinayet analizleri...ooofff :))) birbirinden bağımsız onlarca endişeli anne cümlesi yazabilirim peşpeşe...
Ve dış sesler: çocuğun yalnız uyumasın tabi burda uyusun, gece uyandı mı, gece ağladı mı, gece kaka yaptı mı, yatağınızda yattı mı? çocuğun gazı var, uykusunda korkutuyorlar, bu cocuğu görmeye gelenlerden biri kesin regl idi o yüzden huysuz yüzünde lekeler oldu, beşiğin üzerini kalın battaniye ile ört ışık girmesin, altını aldın mı, emdi mi, acıktı mı ki, az mı emiyor, sütün az mı, ona yetmiyor olabilir,midesi her gün büyüyyor onun daha çok ye sütün olsun daha çok emzir, 20 günlük ama baksana hareketlere, tepkilere(ama maşallah diyin) masallah tabi...son bomba "odasına süpürge koyun, yastığın altına bıçak koyun..."
Her kes kendi çapında düşünüyor, Yaşadıklarını aktarıyor ve yaşadıkça öğreniyoruz. en tahammülsüzü, lohusa kişi tabiki. Baba en az gören ve en sabırlı kişi.. Ve alıngan:) Sevgilim benim. O da kendince şöyle mi yapsak böyle mi yapsak diyor, gerçi annesinden duyduğunu kendi önerisiymiş gibi bana yedirmeye çalışmaları da gözümden kaçmıyor değil. Bazen, ona göre ise çoğu zaman, ona 'sen ne bilirsin ki' dercesine tepki veriyor musum, ben de farkediyorum evet, aslında aklımdan onu da dahil edip yaşamasını sağlamak geçiyor ama o gereksiz yönlendirmelerden biriyle karşıma gelince kimseye yapamadığımı ona yapıyorum sanırım, tepki veriyorum, ve onun bilinçsizliğini kullanıp onu aşağılıyorum. Sen nerden bileceksin!!!!
Oysa tüm kararların sadece bize kalmasını ve onunla öğreniyor olmayı nasıl da istiyorum.
Korkuyorum diyor, oğlumu kucağıma alıp sevmeye, ağladığında benim yüzümden yanlş bişey yaptığım için ağlıyor sanıyorum diyor..diyorum ki; Her gün büyüyor Kuzey, merak etme bu gün korkabilirisn ama haftaya bir bakmışsın problem kalmamış...Üzülme.bi de gece horlamasan.... horlamıyorum ben diyor:)))
Konuyu daldan dala erteleyerek geldim yazının sonuna... En çok annenin nazarı değer deyip durdular, öyle ki korktum yavrumu saatlerce seyretmeye, doyamıycam, nazarım değecek diye... bugünse ben dedesiyle babannesinin elinde oynasan yavrumun nasıl sevildiğini imrenerek izlerken farkettim ki en çok annenin nazarı değmeyebilirmiş. Havada uçusan o sözleri ben aklımdan geçse korkuyorum, çok sevdiler çok övdüler ama farketmediler içtenliklerinin zarar verici yönünü. Odaya girip yanlarına gittim maşallah di mi...maşallah..dedim....ya evet evet maşallah..ama iş işten geçmiş demek ki..İşte o saatten beridir verimli bir uykusu olmadı yavrumun. Neden sonra dualar okundu ve Kuzey kesinlikle salonda uyutulmadı (sayemde-azıcık inat ve elimde değil moralim de bozuk olunca kimse karşı çıkmadı).. Sonuç olarak onu emziren ve uyutan ben olduğuma göre aksi de düşünülemez. Ben nazara inanır ve etkisinden korkarım. Bebeğime bu yüzden bir zarar gelmesine de asla izin vermem. Allah korusun oğluşumuzu!
Karar. Bu beşik salona götürülmeyecek, zor durumda kalınmadıkça... Kuzey artık kendi beşiğinde uyuyacak, yanında biri olcaksa bu ben olurum gece gündüz o odada yaşamaktan bu yüzden gocunmam.
Yatır kaldır yöntemi ile kırkımızdan sonra o odada tek başına deliksizce uyuyabilen bir bebeğim olacağına inanıyorum. Keşke biraz da desteğim olsa arkamda...
Ah biz gençler ! olmasak..
Ve Kuzey oğlan, büyümekte acele etme derim hayat yeterince çekilmez büyükler için ama baban seni çok özlüyor, büyümeni sadece bu nedenle sabırsızlıkla bekliyor olcaz.
Allah hepimizi korusun, birbirimize bağışlasın, en çokda seni korusun Rabbim ,Kuzeyim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder