Abicik bu gün ilk kez masada bizimle kahvaltı etmek için büyük çaba sarfetti, ona lapa mamasını yedirdiğim halde ısırması için uzattığım parçalara hayır demedi. portakal suyumdan da bir kaç yudum aldı, aslında tadı onu rahatsız etti ama tekrar talep etmekten de geri kalmadı.
Babacık yorgun babacık stresli babacık hala şaşkınlığını atamamış anlaşılan... onu bildiğimden beri haftasonu kahvltılarını hep o hazırlar ama bu sabah hep ben mi hazırlayacağım diye isyan etti anlamadım. Üstelik daha ilk trimestr da olduğum için yemek görmek duymak koklamak istemeyen benim daha çok fatrkında olduğunu sanıyordum ki o isyan bayrağını erken çekti. oysaki bir gün önce hiç yapmadığım halde ben hazırlamıştım kahvaltıyı. hani bunlar yanlış anlaşılmasın ki yamaklık görevimden şu ana kadar hiç kaytarmadım , sanırım ona dokunan bu oldu. demekki bu işin asıl direği yamaklık yapmakmışşş
bebecik 7+2 de. hımm şimdi farkettim Kuzeye bebişik derdim. evet o bebişik hallerden hiç eser kalmadı. oğlum sanki bir günde olgunlaştı. şaka tabi ki ama ona abilik elbisesini giydirmek için acele etmiyor isek de bir gün birden abi olacağının farkındayız. Rabbim bebeklerime sağlık sıhhat ve huzurlu mutlu ömür versin,kardeş bebeğimizi hayırlısı ile bize bağışlasın. bebeciki haftaya göreceğiz bu Nisan ayının ilk ve son muayenesi olacak bundan sonra periodik muayene planlanıyor. Geçen haftaki (6. haftada) keseden uzak durusu kalbinin ritmi ile ilgili soru işaretlerimiz geçen pazartesi yapılan kontrolde bertaraf edilmiş sağlığının gayet iyi olduğunu öğrenerek rahatlamıştık.
Annecik ise 6 .haftadaki durumdan psikolojik olarak da ekilenmiş ve işe gidememişti, üşüttüğünü düşünüp bebeğini kaybedeceğinden endişe ediyordu. ama artık iyi, bulantılarımız hep aynı noktada rahatsız edici ve süreğen. bazen- günde bir ya da iki kez yani -kusuyor.folik asit hapını içmeyi unutuyor üstelik günde 3 kere unutuyor nasıl alıştırmalı onu bilemiyorum:)sanki o da midemi bulandırabilir endişesi var ve tabi ki bu endişe bebğinin sağlığından daha az önemli..
sürekli yatmak istiyorum.
geçen cuma istanbula konsolosluktan vize almaya gittik ve daha sonra üsküdara meleklere geçtilk. Arabasız gittik ve bebek arabasını aldık. İşte kabus!!! Çorluya akşam 10 suları kendimiz attığımızda kasıklarımdaki sancıdan dolayı en son saat 3 de yemek yemiş olduğum halde sabaha kadar kalkamadım. Allaha şükür sabah iyiydim. Ama her zaman kasıklarımda hüssettiğim kalp atışını duyamamış bulamamış olmaktan endişe ettim bir süre sonra sanki bir yerde yakaladım gibi geldi. oysaki ilk seferinde de şimdide bulduğum kendi kalp atışım olmalı:)
babacık , uyuyor yanıbaşımda. Abiciki tv karşısında uyutmaması gerektiğini ve nedenlerini anlatırken bıdı bıdı yaptığım gerekçesi ile susturulmş, midem bulandığı içinde elinden alıp odaya gidip uyutma atağına geçememiştim. Ama kocacık bari susuyum diye aldı götürdü içerde uyuttu. Sanırım bu rada bayaa mayışmış, şimdi bana tv nin sesini bile açtırmıyor. hadi bakalım:D
Abicik için kontrollü gitmeye çalışşam da benim de bakıcısınında ve özellikle babacığında atladığı es geçtiği noktalar oluveriyor. Çocuğumun huysuzluğuna neden olmak istemiyorum.bu konuda yardım almak için erken mi bilemiyorum ama kardeşi olduğunda daha hazırlıklı olmak gerektiği düşüncesindeyim. bu konuda bir arastırma yapmak gerekiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder